Sinds maart 2008 ben ik aan het Twitteren. Toen het net een beetje opkwam vond ik het navelstaarderij. En -eerlijk is eerlijk- dat is het nog een beetje. Veel techies en marketingbobo’s vermaken zich en elkaar ermee. Het medium is prima voor one to many communicatie en eigenlijk ideaal voor de jeugd.
De laatste tijd zwerven er veel vragen en verhalen over het verdienmodel achter Twitter. Zeker nu er wordt gespeculeerd over overname door een grote speler (denk: Apple of Google). Er is namelijk geen advertentieruimte op de site en ook aan de berichten wordt geen boodschap toegevoegd. Wel krijg je bij verschillende Twitter clients (programma’s voor op je PC) een Tweet met reclame. Dat is sporadisch en zeker niet storend. Andere verdienmodellen speculeren over verkoop of toch een advertentiemodel.

Maar vandaag liep ik hard en logde daarna in op My Asics om de ronde vast te leggen. En ik dacht, waarom neem ik geen GPS horloge om de ronde te loggen en hoef ik dat niet in te voeren? Maar ik zie mezelf daar niet mee lopen. Wel met mijn mobiel. En via Twitter kun je location based berichten versturen, eventueel met foto. En viel het kwartje. Het Twitter verdienmodel is een whitelabel location based message en log platform. Bij MyAsics mis ik namelijk een makkelijke manier om het logboek te vullen. Laat staan om de route vast te leggen. Dat moet allemaal achter de PC. Met Twitter kan dat anders. Via SMS of Twitter client op mijn mobiel kan ik korte berichten sturen op way points en na het lopen een kort verslagje. Tussentijds eventueel een foto van een herkenningspunt op de route en ik ben helemaal tevreden. Als icing on the cake zou er nog een RSS feed naar mijn mini-blog kunnen lopen zodat vrienden en familie kunnen zien waar ik aan het rennen ben en wat het resultaat is.